علم به تکنولوژی موسیقی بی اندازه جالب است و یکی از ابداعات شگفت‌انگیز این علم، ساز پیانو است. همچنین، بررسی اصل و نشأت نام این ساز همواره موضوعی جذاب بوده است. در این مقاله، به بررسی این سوال پرداخته خواهد شد که چه فردی اسم پیانو را برای این ساز اختراع کرده است و معنای لغوی پیانو چیست.
ساز پیانو، که توانسته است در طول قرن‌ها محبوبیت و شهرت خود را حفظ کند، در واقع یکی از برترین سازهای موجود در دنیای موسیقی است. اختراع این ساز بزرگ مربوط به قرن هفدهم میلادی می‌شود و از آن زمان تا به امروز، پیانو توانسته است در صحنه‌ها و استودیوهای موسیقی حضور قدرتمندی داشته باشد.
اما، اسم پیانو از کجا نشأت گرفته است؟ برای پاسخ به این سوال، باید به زمانی قبل از اختراع پیانو برگردیم. در آن زمان، پیانو به نام "کلوییچورد" شناخته می‌شد که یکی از سازهای کیبوردی بود. با گذر زمان، این ساز بهبود یافت و تغییراتی در طراحی و ساخت آن صورت گرفت. یکی از مهمترین تغییراتی که در این ساز صورت گرفت، افزودن سیم‌های فلزی به طول کلیدها بود. این تغییرات باعث شد که صدای تولید شده توسط این ساز به شدت قوی‌تر و پرقدرت‌تر شود.
حالا به سوال اصلی برمی‌گردیم: چه کسی اسم پیانو را برای این ساز اختراع کرده است؟ نام "پیانو" از نام "کریستوفری پالیزاری" به دست می‌آید. پالیزاری، سازساز معروف و مهم قرن هفدهم بود که در ایتالیا فعالیت می‌کرد. او ابتدا نام ساز را "کلوییچورد" نامگذاری کرده بود، اما پس از انجام تغییراتی در طراحی ساز و بهبود صدای آن، به طراحی نهایی رسید و اسم "پیانو فورته" را برای آن انتخاب کرد.
معنای لغوی پیانو، در واقع به معنای "با صدای بلند" است. کلمه "پیانو" به معنای "با صدای آرام" در زبان ایتالیایی است و کلمه "فورته" به معنای "با صدای بلند" است. پیانو در آغاز با صدای آرامی شروع می‌شود و با فشار دادن کلیدها و افزایش قدرت نواختن، می‌توان صدای آن را تا حد بلندی برد.
در نتیجه، می‌توان گفت که نام پیانو به دلیل طراحی و قابلیت‌های صوتی و توانایی تولید صدای بلند، توسط کریستوفری پالیزاری برای این ساز انتخاب شد. صدای این ساز حاکی از زیبایی و قدرت است و باعث شده است که پیانو در طول قرن‌ها به یکی از سازهای مهم و محبوب در دنیای موسیقی تبدیل شود.
